Gezelschapsliederen of uitgezochte verzameling van 145 Nederlandsche Zangen en 14 Volksliederen

[p. 2]

Wien Neerlandsch bloed, enz.
Volkslied.

Wien Neerlandsch bloed in d'a - dren vloeit,
Van vreemde smet-ten vrij,
Wiens hart voor Land en Ko-ning gloeit,
Ver heff' den zang als wij:
Hij stell'met ons, ver-eend van zin,
Met on-be-klem-de borst,
Het God - ge - val - lig feestlied in

[p. 3]

Voor Va - der- land en Vorst,
Voor Va - der-land en Vorst.

De Godheid, op haar hemeltroon,

Bezongen en vereerd.

Houdt gunstig ook naar onzen toon

Het heilig oor gekeerd:

Zij geeft het eerst, na 't zalig koor,

Dat hooger snaren spant,

Het rond en hartig lied gehoor,

Voor Vorst en Vaderland! (bis.)

Stort uit dan, broeders, eens van zin,

Dien hoog verhoorden kreet;

Hij telt bij God een deugd te min,

Die landen vorst vergeet;

Hij gloeit voor mensch en broeder niet,

In de onbewogen borst,

Die koel blijft bij gebed en lied

Voor Vaderland en Vorst! (bis.)

Ons klopt het hart, ons zwelt het bloed,

Bij 't rijzen van dien toon:

Geen ander klinkt ons vol gemoed,

Ons kloppend-hart zoo schoon:

Hier smelt het eerst het dierst belang,

Voor elken staat en stand,

Tot één gevoel in d'eigen zang

Voor Vorst en Vaderland! (bis.)

Bescherm, o God! bewaak den grond,

Waarop onze adem gaat;

De plek, waar onze wieg op stond,

Waar eens ons graf op staat?

Wij smeeken van uw Vaderhand,

Met diep geroerde borst,

Behoud voor 't lieve Vaderland,

Voor Vaderland en Vorst! (bis.)

Bescherm hem, God! bewaar zijn troon

Op duurzaam recht gebouwd,

Blinke altoos in ons oog zijn kroon

Nog meer door deugd dan goud!

Steun gij den Schepter, dien hij torscht,

Bestier hem in zijn hand;

Beziel, o God! bewaar den Vorst,

Den Vorst en 't Vaderland, (bis.)

Van hier, van hier wat wenschen smeedt,

Voor één van twee alleen:

Voor ons gevoel, in lief en leed,

Zijn land en Koning één.

Verhoor, o God! zijn aanroep niet,

Wie ooit het scheiden dorst,

Maar hoor het een en eigen lied

Voor Vaderland en Vorst! (bis.)

Dring' luid van uit ons feestgedruisch

Die beê uw hemel in:

Bewaar den Vorst, bewaar zijn huis,

En ons, zijn huisgezin.

Doe nog ons laatst, ons jongst gezang,

Dien eigen wensch gestand:

Bewaar, o God! den Koning lang

En 't lieve Vaderland, (bis.)