Platbook 4. Fitsprovins

[p. 36]

Wim Heijmans, Kirchroa
Knietsjroam

Inne vós óppen eëd. Ee bee uvver de sjtang van d'r fiets. D'r angere vós óp d'r trapper deë ónge sjtong. Óp de sjtuup an beidserzieë van d'r waeg sjtónge kinger. Uvver d'r waeg woar mit e sjuk kniet durch d'r Loek inne sjroam jetrókke. Heë sjtong noen óp d'r sjtoep bij d'r sjroam. Inne erm in de loeët. D'r vinger jeboage rónk d'r trekker van d'r revolver mit knalhudsjer. Inne knal. De jonge óp de fietse, vieëtsing joar kóm, zatse ziech aaf. Kót hinger d'r sjtart jónge ze bij 't jesjef van d'r Van Stokkum links de drieën um. Ze jónge vol oes. D'r Piet en d'r Wien, tswai kammerade varete neëveree. Inne va hön hauw de mieëtste kans um 't renne tse winne. D'r Piet varet óp inne jelieënde fiets. Inne fiets mit versjnellinge. Sturmey Archer heesjete die. Dat woare d'r drei. Ziene eje fiets hauw mar ing. D'r Wien hauw d'r óch drei. Wool d'r Piet ing kans maache, moeët heë inne fiets mit versjnellinge han. Heë kroop 'm van inne angere kammeraad. Noen vólt d'r Piet ziech beresjterk. Inne richtieje renner. Zoeëwie die óp de kauwjoempleëtjer oes 't jesjef van d'r Van Stokkum. Inne janse alboem hauw e bijenee jeknauweld. De rungde woar inne kilometer lank. Dat hauw d'r Loek oes-jerechend. Heë hauw an 't vuurrad inne klinge kilometertseller. Vunnefentswantsieg rungdens moeëte de jonge vare. Hinger 't peloton koam d'r Sjaak mit ziene brommer. Ziene kammeraad, d'r Jo, zoos hingerdróp. Deë moelet in e kumpje. 't Klónk wie oes inne radio. Jiddere daag van d'r Tour zose ze heem bij d'r bakeliete radio tse loestere noa d'r Jan Cottaar of inne Hollender won. D'r Jo dong hem noa.

Laer in brook en kop

[p. 37]

Bij d'r knietsjroam sjtónge ummer mieë lu. Zoeëjaar jroeese lu. D'r Loek vermaachet ze mit zieng wietse. Heë hauw in ing hank inne sjwam. Doamit verfrisjet heë de rennere went ze verbij koame. Neëver ziech sjtong inne emmer wasser.

‘Weë letste weëd, kriet dem uvver ziech hin,’ róffet heë.

Haoverweëgs wórp d'r wink ziech óp. D'r haan óp d'r kirchtoer teëjenuvver d'r Van Stokkum wiezet noa 't weste. E deel van de rungde hauwe ze noen wink teëje. D'r Wien en d'r Piet zatse ziech óp kop. Tswai rungdens vuur d'r sjloes woare ze nog alling vurenaa. De sjpannoeng sjtiejet. D'r sjandaal an d'r knietsjroam woeëd jroeëser. D'r Loek bieset óp d'r sjwam. De letste rungde. In de drieën hinger d'r knietsjroam roetsjet d'r Piet voet. Effe woar 't sjtil. Doe woeët jekeëkt. D'r Wien bloof sjtoa en kieket um.

‘Jeet 't,’ róffet heë.

D'r Piet sjtong óp. Zieng knei blouwet. D'r Wien wadet óp hem oes kammeraadsjaf. Sjouwer a sjouwer varete ze 't letste sjtuk noa d'r knietsjroam. Wink óp kop. Dat woar 't jeluk vuur d'r Piet. Heë hauw de dikkere bee. Mit e haof rad won heë. 't Winkel-meëdje van d'r van Stokkum sjtong mit de blomme i jen heng. D'r Loek hauw die i jen veld jeploeëd. Doa sjtónge ze da. De rondemis en d'r Piet. Ing sjtroal blód langs 't bee.

‘Puutsje, puutsje,’ róffet 't poebliekoem.

Mit inne roeë kop kieket d'r Piet noa zieng knei. De blomme hool heë óp d'r ruk. D'r haan óp d'r toer jlietseret jood in de zon. D'r Piet kröppet ziech. De pieng in de knei versjmiltset in d'r blommejeróch. 't Winkelmeëdje verkoat werm sjnuuts. Rennere óp kauwjoempleëtjer.

D'r droom van d'r Piet. D'r knietsjroam en 't winkelmeëdje. De tswai vrung jove ziech de hank.

‘Doe hauwts kanne winne,’ zaat d'r Piet.

‘Doe has 't verdeend,’ zaat d'r Wien.

Lichgewich

[p. 38]

Inne vós óppen eëd. Ee bee uvver de sjtang van d'r fiets. D'r angere vós óp d'r trapper deë ónge sjteet. De sjtuup an beidserzieë van d'r waeg zunt leëg. D'r knietsjroam van d'r Loek verwaesje in de joare. D'r van Stokkum is noen ing frieteboed. Noa joare kunt d'r Piet nog ins tseruk. Heë zetst ziech aaf. Renner is e noeëts woeëde. Mar de sjpas is blaeve. D'r haan wiest westewink. Wink óp kop. Dikke bee. Zoeë sjpieëlt heë mit de elemente. Kweer durch de natoer. De joarestsiete. Berg óp, berg aaf. Reën en wink. Zon en vraos. Sjwees en blauw van de kauw. 't Rad drieënt. Heë treënt ziech durch de daag noa mörje. Langs leëg sjtuup. Huet nog de wietse van d'r Loek. Veult de kammeraadsjaf van d'r Wien.

Jenist 't landsjaf.

Wellend, oes-jesjtrekt, raestend.

Ing vrauw.

Tsaart, nieëvelieg, sjweëvend.

Mörjezon.

D'r Piet duit de pedale. Noa d'r nieëkste huevel. Durch 't daal. Weëg sjlingere noa dörper vol va rouw. In inne busj volt e ziech d'r drinkbecher bij ing bron. Va wieds huet heë toeëne. Moeziek. Doa wilt heë hin.

Sturmey Archer. Noen hat heë eenentswantieg versjnellinge. Jedraeve. Óngerweëgs zieë. In ee tempo viert heë d'r huevel óp. Noa de jrens van 't könne. D'r knietsjroam. En da raeste. Heem in erm. 't Winkelmeëdje. De rondemis.

Boavenóp d'r huevel sjpilt ing harmonie. D'r toerehaan jlietstert. De moeziek klinkt: ‘Puutsje, puutsje.’

D'r Piet kröpt ziech.

Tswai reer. Inne janse fiets.

Jewonne.

Neet allein zaal pien