Tomben

[p. 41]

de tombe van gerrit achterberg

Wij reden op de kermis in het rond,
aan riemen, om een rood spiralende as,
waar onder zaagsel, boven zeildoek was,
achter een kop en voor een dikke kont.
Waren wij maar van hout! En kijk, er stond
een stoomorgel dat dreunde met zijn bas,
er waren messing stangen, spiegelglas,
en geen van ons die nog de maatslag schond.

Dan liever de lucht in! Wij zijn raketten,
die 't lunapark ontvluchtten naar de maan,
hield geen ijzeren tang ons in zijn kring.
Wij gaan het halve geld op aarde zetten,
horen de elektrische sirenen aan
en draaien mee als in herinnering.