Voor-Reden.
ALso de Joden van den Eenigen God Israels afgevallen waren, door hare hoererije, met de Afgoden der Philistijnen en Ammonyten, diese hart drucken, en hun noch met een tegenwoordich Heyr leger verschricken, in dien angst en noot, soekense wederom den Alhelpende en Almoghende God, diese bestraft en hare sonden (soo wy wanen door een Propheet) voor ooghen stelt. Maer also zy ernstich aenhouden, door Gebeden en wercken der boetveerdicheyt, verwerpende al hare afgodische Beelden. Soo beraden hun de outste der Geliaditers (speurende noch de groote liefde en barmherticheyt Godes t'hunwaerts) en al soo't oock den hooghen noot vereyschste, sy willen de Ammonyten 'thooft bieden, (met hulpe der Bondtgenooten), naest de Hemelsche bystant. Halen derhalven uyt den lande Tob hunnen uytgestooten en veriaeghden Iephthah, de sone Geliadts een strijdtbaren Man zijnde (doch onwettigh geboren.) Desen doen zy Eet van ghetrouwicheyd, hulden hem voor 'tvolck, en setten hem tot een Hooft en Rechter over Israel te Mispa. Iephthah inden aenvangh zijnder regieringe sent ten eersten en ten tweedemael Boden aenden Koningh der Ammonyten, vragende de oorzake en waerheyts Reden, die hy heeft om Israel te beoorlogen? daer hy d'eerste mael Reden van schijnt te gheven. Doch ten tweeden mael int minste (als verhart zijnde door zijn ghewaent recht) en wil de Reden noch de waerheydt hooren noch aennemen.
Dies Iephthah in yver God soeckende (die hy de sake opdraeght) en de Geests Gods verkrijgende. Treckt door 'tgeheele Lant Geliadts, en d'omligghende Steden, versamelt een groot Heyr, en comt zijnen en Jsraels vyandt onder d'oogen. Doch uyt eenen onbedachten yver en brandende begeerte om den so gewenste Zege, belooft hy God de eerste die in zijn wederkomst (na de overwinninge) hem te ghemoet comt (uyt zijn Huysdeure) toe te heyligen, tot een Brant-offer: Hier op trekt hy voorts en hy slaet de Ammonyten van Aroer tot Minnith, eenen seer grooten slach, en vercrijght een heerelijcke Zeghe, waer in hy twintich steden verovert. Maer laes! zijn vreuchde en blyschap over dese overwinninge, verkeerde haest in al te groote droefheyt: Siet, als hy zijn huys naderde: so ontmoet hem de eerste, zijn eenige Dochter met Reyen en Tamborijnen (na de wijze der Jootsche Maeghden.) Waer om desen verheven Krijsch-helt zijn kleederen verscheurt, zijnde in zijn Ziele beroerdt, en roept met bedeckte woorden: Dat dit gheval haer Treur-spel veroorsaeckte, beklagende zijn eygen dwaesheyt: Maer de Godvruchtige Dochter, betoont Gode en haer Vader ghehoorsaemheyt, ja wil dat hy de woorden zijns monts volbrengt, dewijle de belofte Gode, maer gheen Menschen ghedaen en is: Versoeckt daer