Strijden ga ik

[p. 28]

Lotus in het Westen (aan mijn vrouw)

In de nacht zijn Uw bladeren fluweelig donker,
Uw takken zingen mij een droomlied, o zoo zoet
Uw geuren doordringen me in sterrengeflonker,
Heeft ooit een mensch zulks ontmoet.

In een kleed van robijnen omstrengeld met goud
dat glanst als d'eeuwige zon in het Westen dalend.
Milliarden vogelen in zoeten nadag gefluister
In het wild dansend, springend, een Lotus in het woud.

Bijen zoemen, vlinders fladderen om Uw bloesem
Slank is Uw stengel, mals zijn Uw bladeren,
In Uw bloem zetten insecten zich aan Uw boezem
Bekoorlijk, zijt ge boven alle anderen.

Plekken worden met vuur en zonnegoud beschenen,
Omdat ze in Uw omgeving zijn vastgehecht.
Voor altijd wil ik in Uw schaduw, o Lotus, leven
Dek me met Uw gulden bladeren ook in 't gevecht.

Als ik ontwaak zijn Uw kelkjes van dauw doordrenkt,
Diamantkorrels om Uw kelkblaadjes, glanzend, blinkend
Lachend, als de zon de aarde in fel licht verzengd.
Een Lotus van het Oosten, gevonden in het Westen.