Levenders reden-feest, oft Amsteldams Helicon
(1624)–Jan Sijwertsz Kolm–
AuteursrechtvrijOp-ghestelt By de Brabantsche Reden-Rijcke vergaderingh uyt Levender Ionst
[Folio O3v]
| |
Op de Stemme: Gailliarde Angloise.I.
ZOo 't Kindt ghebaerdt, ghezooght aen 's Moeders borsten zoet,
Met smetten, pijn, en angst sorghvuldigh opghevoet,
Hem vind verplicht, bericht ghestaedigh haer te prijsen
Haer alle Eer en danck gheduerigh bewysen,
So zijn wy door natuer verpandt
Te wenschen in't ghezangh
Dat ons weldadigh Vaderlandt
In rust mach blyven langh.
II.
Soo lang als Sonn' en Maen, en al der Sterren schijn
Aen't 'tblauw' ghewelf so claer ghestellet sullen zijn,
Soo langh, en langher soo't den Heer is aenghename,
En ons waer' nut, ter noodt, en tot ons heyl bequame
Moet blyven hier de soete Rust
Het voetsel vande Ziel,
Dat gheen onweder noch onlust
Haer stoore noch verniel.
III.
Hem zy ghedanckt, ghelooft, die ons zo lang en wel
Hier heeft ghejont, dat wy van 's vyandts clauwen fel
| |
[Folio O4r]
| |
Noch zijn bevryt, bewaert na Lijf en Ziel voorspoedigh,
Daerby gheplant so groen het Olyftacxken vroedigh,
Syn licht verdryf hier duyst'ren mist
Tweedracht en Oorlogh swaer,
En ons voor't boos' haer crachten en list
Ghenadelijck bewaer.
IV.
Bid Godt den Heer, van wien ons comt ghedaelt
Syn gonst so groot, en ons so Hemels schoon doorstraelt,
Dat wy in Rust en Lust voortaen noch moghen leven
Door Eendrachts-bandt, verknoopt als Schichten zeven,
Met Liefd', met kloeck beleydt vol trouw
Ghebruyckt in recht saysoen,
En dan besproeyt door 'sHemels douw,
'T blyft als Laurieren groen.
Prince.
In sulcken standt het Landt dus zijnde soet gheveught,
Laet ons met Rust en Lust ghenieten 's levens vreught,
Doch eerst en meest met alle cracht, ghedacht en zinnen
Des Heeren Woort, aenhooren zoet en recht beminnen,
En dan elck vry uyt 's levens Jonst,
Laet vloeyen vreed's gheschal,
So mach elck zien dat reyne konst
In Liefden groeyen sal.
In Liefden groeyende. Ick vvensch om 'tbest Celosse. |
|