|
| |
| |
| |
't Welcom-Speeltjen, Op de Vraghe Der Brabandtsche Camer tot Amsterdam. Caliope en Clio comt voort met 'tLevender.
NOyt heughelijcker stondt hebt ghy Konst-rijcke Son
Ghenieten konnen als u Daephnes glans verwon
Deur reynheyts stralen, g'lijck u harte wert ontsteecken
Om treff'lijc van haer Kamp het volle Lof te spreecken.
Cypria kost u wel in Ida 't Bos geschien
So lieven gift als my? dit jonstigh blydt aen-bien
Vermaeckt en wecken doet, tot varsche groene telghen
En acht niet meer wat voort den spotter tracht om belghen.
Was u Penelope 't lang-droevigh missen leydt?
Als daer en teghen soo veel waerder 't wis bescheydt
Dat u Vlisses selfs stont weder op de stranden
Van Ithaca, soo lief gheliefde zien ick Landen
d'Eer-planters van u roem, Caliope en my,
En sien 'tghewenscht' voor handt met yver, lust daer by
Wt rechte Levens jonst, in Liefde bloeyen heden
In d'Amstelsche Princes, de Phoenix van ons steden,
Ghy Muses Sust'ren beyd', die van u meerder tal,
My soo veel trouwe dienst bewyset dat ick sal
Met u verwachte gunst my stellen om t'ontfanghen
Veel bloemen van ons Landt: dus bondigh nae't verlanghen
Van mijn leergier'ghe Geest, die garen reden wacht
En 't misbruyck op het hooghst' te niet doen en veracht.
Soo doende, dat ghy deur-dringt nae u reen-rijck lusten,
En soeckt om vord'ring van de gaven niet te rusten,
Sal 'tgantsch Helicons tal by u zijn om u deught,
Dat ghy na vast beleyt dit werck uyt-voeren meught,
| |
| |
Hoe wel nau moogh'lijck is een yeder wel te passen
En na misdeel by veel de wrevel eerst comt wassen,
Is d'oorsaeck dat zy haer ghebreecken proncken op
Soo gaet het he'en ten daegh met menigh Werrelts pop.
Maer die recht heldigh zijn int schoon eerkauwent leven
Betracht de vroome deught, soo veel deur my beschreven
Sal anders zijn van aert, hier zijn die gheen die'k weet,
Dat oyt tot sulcke dienst waeren recht jonstigh reet,
Willigh, en tot ghemeene-vlyt van Pallas daden,
Tot wijsheyts grooting der Goddinnen gunst aen-baden
Beminnen vvaerheyt, soo in daden wyt berucht.
VVie faelt mach keeren dan, toont my u goede vrucht,
Een int hart, bondigh hout, 'tgheen u faem mach verrijcken,
Op Godt betrout, en doet ghewissen yver blijcken
Hier nummer groot ghenoegh, in't gheen de Mensch doch heeft
In waerd en achtingh, want de wetenschap die leeft
Van tydt tot tydt, of schoon het Lichaem moet verteeren,
'T ondersoeck leert, wel hem die wijsheyts vrucht begheeren,
En 't voedent-rijcke nut dat soo mee waerigh troost,
Ja starckt, selfs maticht, en de zielen glans deurgloost,
Tot welck dees oeffeningh, alsmense recht bemercken
Is een baer-moeder van veel loffelijcke wercken
Daer van ghy heden sult sien rechte teyckens van.
'T schijnt of 't gheluck my dient, dan of ick't passen kan,
Ghy Nimphens sonderling vernoeght ben ick t'aenschouwen
D'alderbegaefste van de Heliconsche Vrouwen
Daer by 't Levender in haer Feeste wyt vermaert.
Treet tot ons soo u lust mee toont zijn rechten aert
Het twyff'len is onnut, ick daelde vande Wolcken,
Om u een blyde groet van Iovis kint te tolcken,
Die alreets vaerdigh was met Phoebus tot begheer,
En comen metter yl ras vanden Olimp neer,
Tot u reyn jonstigh Dier (wacker) om te verwecken,
En al u lievers tot bevordering te trecken,
Wtstorten huns ghemoede gunst hier aen den dagh.
Noyt liever tyding ick nu harwaert komen sagh.
| |
| |
Ghy siet wat hart hy draeght de Nimphen alsse schoon // zijn,
Of anders sou hem dienst wat moeylijck onghewoon // zijn.
Ghy Heldigh zijt int Spel,
Dat volck daer roem ick van, dit weet Mercuri wel.
Ghy sult myn Heldigh hart, dat veel heeft dorven waghen
Verwarpen, acht ick niet, noch gheensins over claghen.
Wien waeren u party als ghy dus dapper waert.
Soete Goddinnekens van ongheveynsder aert.
Ghy schalcke Godt, wat hebt ghy tot u lust bedreven?
Hy komt by redens-Choor, om rekenschap te gheven,
Vermits zijn leytsche tongh soo veel ontworst'len kan.
So zijnder denckt me-Vrou de Reden-rijckers an.
Ghy weet nae 't leven wel u rolle uyt te speelen.
Wat heeft Minerva an haer staet-Vrouws te beveelen?
Voldoet u boodschap, 't is hier gheen tydt, kaker stilt,
De stilte, is ghewenscht uyt wat ghy segghen wilt.
Voor eerst mijn groete aen't achtbaer versaem gheboden,
Hoe vvelcom datse zijn de konst gheneghen Goden,
VVelcom dat ghy na't woort der sin-scherpende reen
U Lieden vaerdigh stelt, waerom ick mee verscheen,
Berey de komste van Minerva vvys Goddinne,
Met Apol bey, die u uyt Levens jonst hier binne
Verschijnen sullen, en de wercken nemen aen,
Want al d'omstandigheyt is by haer al verstaen,
Dit doet my inder yl, Levender tot u daelen,
Om uyt der Goden wil u Feeste te bestralen,
Mercuri die u dient, die van't Toneelen weet,
Die vande Acte heeft de stelling dus ghereet,
Die van soet-aerdigh bly, en lieffelijck vermaecken
De juyste voortganck weet, dit zijn toch al u saecken,
Caliope hielt noyt van swaere suffingh droef,
| |
| |
Ick werck mijn aert, 'twas vreemt dat ick sulcks ondergroef,
Wy vord'ren al te saem eens willigh eeren Feesten,
En alst mocht zijn gheseyt, met ons zijn doch de meesten
Aenhouden't tot vermaeckt in blyde vreught en boert.
Ick zie 'tghewelfte scheurt, 'tghewolckte sich beroert.
En scheydet van malcaer ziet zy haer meer verspreyden,
En't Helicon met spel Minerva by ons leyden.
Den Hemel daelt, daer in sit Minerva en Apollo, met eenighe Muses singhende.
Hoort wat een Melody van boven neder klinght,
Wat lieffelijcke stem ist die so wacker zinght?
| |
Op de Stemme: O schoonste Personage.
LOf Redens-voetster jonstigh
Minerva vvys, Goddinne die t konst vieren,
Syt toe gheneyght, als konstigh,
Helpt nu den staet 't Levender als vercieren
Met blyde groet // haer nu ontmoet
Ghy Muses in't ontfanghen
Siet u Goddinne // verrijckt deur haer u Minne
Sy daelt en treedt nu heden
Int Amstels weeldigh Hof daer reden groeyde
Bekracht de Feest, om dats' in Liefde bloeyde,
Levender-Vrou // die u ghetrou
Blyft, komt u nu omstralen,
Loflijck vervullen // als zy met zanghe sullen
| |
| |
Sit neven haer met Lauwerier om-steecken
Geneyght, om sien wat voorder mocht gebreecken,
'T is nu na lust // u hope rust
Siet u groot-maeckster nad'ren,
Levender eeret // haer comst die u begheeret
Welcom Vrou Dochter van des Hemels Koning groot.
Welcom te samen, want u comste was van noot.
Welcom vereende twee, wiens lust en liefde paeren.
Welcom vercierster van dit loffelijck vergaren,
Goddinne noodigh hier verscheenen op dees dach,
De uur is ghepasseert dat niemant meerder mach
Sijn wercken brenghen in als d'Kaerte heeft ghebooden.
Eer dat ghy voorder treedt, soo sal't dan zijn van nooden
Datmen d'aenschouwers eerst voor-lesen sal u Kaert
Dat is eerst noodigh daer 't
Meest aen gheleghen is, en doet d'aenhoorders mercken
Bevordert dan dat elck volght nae looting de wercken,
Laet dit Mercuri doen, de Kaert te lesen voort.
So ghy reen-lievend zijt, bewijst sulcks hier gheneghen
Tot dees Levender, en hout Momus van de weghen
Daermen dus leerlijck sticht, en vreughdigh, 't nut aenbiet,
So is ons sin dat sulcks nu daed'lijck hier gheschiet.
| |
| |
Mercurius leest hier de Kaert vande Vraghe.
'T is wel gaet ghy nu voort, Regeerders van dees Maeght,
Als Dooghden van haer eer, waer van ghy name draeght,
Siet wel op alles toe, dat u gheen quade letten,
Wie een'ghe onrust weckt, wilt daed'lijck buyten setten,
Bekrachtight nu in als u orden, want 't is tydt
V eer te grooten, die met dees doent, om eer strijdt,
En hebt uyt enckel Liefd' de Bloemen hier ontboden
V Prysen opghestelt, soo wilt van u uytrooden
De schenders van de Konst, de haeters hier versmaen,
Vermits dit werck elck sticht, soo laet het onbelaen
Voort varen nae den eysch, loflijck ist ('kseg) gheheeten
Een licht voortijdts gheweest, waer van de oude weten
Te spreecken, zijnde onder 'tRoomsch duyster ghebiet,
Doen is deur redens mondt veel waerd en nut gheschiet,
Reden-rijck d'eelste parl in eyghenschap der tyden,
Die laes nu om 't misbruyck moet veel verachting lyden,
Dus ist eens noodigh dees scherpsinnighe Vooghdes
Weder te heven in haer Eer als een Princes
Van rype sinnen, die uyt jonst haer Liefde moeyen,
So sal Rethorica veracht recht weder bloeyen,
En gh'nieten rust en lust by nae heel afgheslaeft.
De gaven u vereert, soo gantsch niet t'onder-graeft,
Toont ghy weetgier'gers zijt, doch eerst sult ghy u wachten
Van quade wercken, en nae't goede leven trachten
Sulcks leert u Reden rijck, wiens naemen ghy verplet
Deur onghebonden staet, als spotters van haer Wet,
En starcke ordeningh daer 't quade wert verboden,
Hier op deur reden lust zijn Feesten dus van nooden
Te roepen, om dat ghy voor staen meught 't gheen behoort.
Ghy Musen-Vader, weet dat my u troost-rijck woort
Int midts der harten weckt tot alle soete zeden
Der vrye Rijm-konst, om de lust soms te besteden,
Verliefd in Liefde van de Ed'le Rymery.
Gh'lijck beeltswijs tot u treckt, lust tot Poetery,
Comt u Caliope verselschappen (met desen)
Die u uyt 't Helden-Boeck doet veel matery lesen,
Om wel tooneelen na u treffelijck ghedicht.
| |
| |
Wat ons vermoghen is doen wy u als bericht.
So welcom als ghy zijt nu Kamer-Broeders samen
Tuyght dit bereyt Toneel, tot welck veel lievers quamen,
Hoorend' een blydt gheluyt, vervullend' door 'tgherucht,
Ghy zijt hier by 'tghewenscht, toont ons dan Liefdens vrucht,
Soo welcom als ghy zijt hier op den dacht van heden
Is daerom dat gheen redens lof gantsch wert vertreden
Is daerom: dat de waerdy diemen oyt besagh,
In redens Vooghden weer te rechten blijcken magh,
Is daerom dat de haeters sonder rechte jonste
Werden ghestuyt, en dat de wijse Reden-konste
De excelente Maeght mach na veel tyden oudt
In't hart van veelen nu werden als opgheboudt,
Veronschult van veel smaets, 'tgheen streckt tot haer vercleynen.
En sullen nummermeer dees eelste Nimph ontreynen,
Die 'tgantsche Helicon haer jonste hebt by u,
Selfs d'Hemelsche Goddin hier om vreest noch zyt schu,
Hier is d'uytvoerster van u dagh, om u te stichten,
Gh'lijck u Apollo sal verlichtende belichten,
Dat dan 'tbeginnen voort verschijnen sal hier voor.
De vrienden zijn gheloodt, en volghen na 'tbehoor.
Wy stellen ons ter zy, om wel op all's te letten,
Gheliefde hier vergaert, wilt u t'saem neder setten,
Aenhoort, siet, merckt, neemt acht wat reden nu ontsluyt.
Men sal dry Prysen voort d'best doende deelen uyt
Van beste uytspraeck, zang, en 'tspeelen wilt op achten,
Want sulcks kan best gheschien, zijnde vars in ghedachten.
Die een ghewichte saeck om d'Eer alleen aenvaert,
Betoont deur zyne lust zijn rechte liefdens aert,
En wel te vooren let op alle stucken bondigh,
Begint en uytvoert recht ter lof want 'twerck is grondigh
Op een vast fondament begonnen, ziet noch by
Tot d'Eer uytbreyding hier den Amstel en het Y
Verscheenen elck ter zy, die al dees lof omvanghen.
Goddinne wijs, ick acht d'aenschouwers met verlanghen
| |
| |
Wachten na d'antwoort van dees Kaert om hooren aen,
Ghelieft u hier om hoogh ter zyden wat te gaen,
En jonnen dit Tooneel de Minnaers nu ten daghe,
Die't sal ten besten zijn tot antwoorden der Vraghe,
Dat d'eerste Looting nu op trede en begint,
Vrylijck uyt'sLevens jonst, die recht de vvaerheydt mint.
Bemint de Waerheyt.
J.S. Kolm.
|
|
Auteursrechtvrij