Battaefsche vrienden-spieghel

[fol. A5v]

d'Inhout des Spels.

VVY sullen V. L. de spit-sinnighe lust-grendels doen openen, ende met desen wacker maken, int cort verhalen d'gront ende Inhout onses Trage Comedie.

d'Veneetiaensche Cinthia, alle andere treflijcke Pack-draghers van't dolereuse Min-ampt, afgeschaft hebbende: Behalven Delio, die sy svvoer alleen ghetrou deur de Liefd te beyden, dit druct de vervvonnen Françoys, vviens aenvangh al te vvoest en ijdel scheen.

Nae seker tijt van Iaren versleten vvas, de spaer-vvaerde tijt tusschen den Ridder Delio, met de Courtisaene, doen geschat d'eenighe Phoenix der Italianen, zijn de voorst' der Signorye vvt jammer bevveeght, hebbent deur vvijs en deftich beleyt, soo vvijt ghebracht, dat Delio verghetende d'lichtvaerdighe schoonheyt, Zijn trou wet'lijck overgeeft aen een van staets ghelijck, Machtighe Princesse tot Veneetia. Laselua brandende Mins prickelinghen, leeft in svvaere passie. Cinthia deur t'Gherucht hoorend' dat Delio heur verlaten heeft, verandert heur veurighe gheneghentheyden in een dood'lijcken haet, soeckt deur zijn besten Vrient Laselva: Delio te vermoorden, t'vvelck hy, al te vart in blinde slaverny vervvonnen zijnde, heur be-belooft, en aen-neemt. Hier strijt Vrients plicht, en der Vrouvven lieffde te samen, eyndelingh ten goeden beleyt is den Laselva tot zijn beminde Delio ghegaen, hem veyn-

[fol. A6r]

sende te vertrecken, vvert beticht van ander svvaerheden, vvt beroeren zijns vvesens, gheeft den Godloosen eysch der vrouvven te kennen.

Sy besluyten t'zijnen besten een valsche Camp, en laeten t'Gerucht svveyen oft also geschiet vvaer. Laselua comt bedect binnen: Delio heym'lijck vertrect. Cinthia niet anders vvetent als t'volbrochte feyt, merckende der Veneetianen ghelijck bedroeven, gaetet heym'lick aenbrenghen, ende doet Laselva t'haren huyse ontbieden, en vanghen. Hy siende deur de Vrou nu opt hooghst' soo schelms verraden te zijn, kent door vvee-moen schult, en vvert ter doot veroordeelt, maer door Delio verlost.

Biddende den Eersamen toehoorder ons Cunst-lievent voorstel ten goeden op te nemen, t'gheen leer'lijck leert. de eerst-tuylende Minne, soo veel overmachts niet te vergunnen, en soo vervvaent de verganckelijcke schoonheyt der glorieusen verderflicken toe-val, boven de Deucht te-laten heerschen, maer volghen ons Regeltjen daerop gesteldt:

Leert van twee quaen te kiesen t'best,
Het swaerst sal t'meest doch weghen t'lest.

Biddende V. L. vergunt ons dyn ijverigh op-mercken, gherechte lust tot her-kauvvingh der gheduyde Reden, snoert u ijdeltuytighe Exter-tongetjens, die dick op alle mercten vvt-munten, datje van dier mis-noeghen gheen vroeghe lootingh cryght. Nu hier VVt Levender Ionste, VVy beghinnen

EYNDE.

Bemint de waerheyt.