‘Kom je dan. Wij moeten opschieten. Het is al bijna negen uur.’
MoiBoi springt uit zijn bed. Hij gaat vandaag inkopen doen met mama. Mama en papa hebben vakantie-geld gehad en mama wil gelijk schoolspullen kopen, anders gaat haar geld op aan andere dingen.
Snel poetst MoiBoi zijn tanden en gaat in bad.
[pagina 6]
[p. 6]
Mama komt kijken of MoiBoi goed is gebaad. Ze droogt hem met een grote baddoek.
MoiBoi moppert een beetje.
‘Huh...laat me noh, ma! Ik ben toch goed gebaad en ik kan mijn kleren toch zelf aan-trekken.’
‘Ja-ja,’ zegt ma, maar helpt hem toch door met aankleden. Daarna mag hij zelf zijn sokken aandoen.
[pagina 7]
[p. 7]
Mama maakt zich ook klaar.
Ze trekt een mooi geel truitje aan met haar spijkerbroek. Ze doet haar vlechten in een staart en zet rose lipstick op haar lippen.
‘Wat ben je mooi, mama,’ zegt MoiBoi.
Zijn moeder lacht en trekt hem naar zich toe. ‘Jij ook, mijn grote Moiboi.’
Het gezicht van MoiBoi wordt helemaal warm van plezier.
Enkele minuten later sluiten ze het huis en lopen het erf uit.
[pagina 8]
[p. 8]
Moeder stopt de bus, die aankomt. Ze kent de chauffeur en gaat vooraan zitten. MoiBoi mag op het klapstoeltje naast mama.
‘Sang,’ zegt de chauffeur, ‘je jongen is al een hele man.’
[pagina 9]
[p. 9]
‘Ja,’ zegt mama trots, ‘en hij is over naar de tweede klas.’
‘Goed zo, jongeman, gefeliciteerd,’ zegt de chauffeur goedkeurend.
Moiboi lacht stralend.
Hij voelt zich echt bigi!
Ze stappen uit in het winkelcentrum. Wat is het druk!
Mama en MoiBoi gaan winkel in, winkel uit.
Truitjes, shorts, uniform hemden, spijkerbroeken. MoiBoi past en past.
Ze gaan een schoenenwinkel binnen. Mama pakt een sandaal en
[pagina 10]
[p. 10]
MoiBoi mag een patta kiezen. Hij kiest een witte met blauwe strepen. MoiBoi past weer.
Mama voelt of zijn tenen goed erin zitten. Daarna past hij de sandaal.
‘Het zit prima!’ zegt mama. ‘Ik neem ze allebei. Ze loopt snel naar de kassa. Er is een lange rij.
Mama staat geduldig te wachten, tot ze aan de beurt is.
Daarna lopen ze naar een winkel met schoolspullen. Mama kiest samen met MoiBoi de spullen uit.
Een donkerblauwe schooltas met gele vakjes, een groene etui, schriften
[pagina 11]
[p. 11]
met mooie felle kleuren, pennen, potloden, een stevige liniaal en ook vegers en slijpers.
‘Zoveel?’ vraagt MoiBoi.
‘Ja,’ zegt mama, ‘dan heb je een voorraadje voor het hele schooljaar.’
Mama gaat naar de kassa.
Gelukkig is er hier geen lange rij.
[pagina 12]
[p. 12]
Het is al bijna twee uur. Mama stopt nu voor een andere winkel. Het is geen schoolspullen-winkel en ook geen schoenen- of klerenzaak.
Wat gaat mama doen? denkt MoiBoi. Hij is moe en hij heeft honger.
Mama trekt MoiBoi mee naar binnen. Hij ziet een hele rij fietsen.
[pagina 13]
[p. 13]
Mama stopt bij de rij fietsen. ‘Zo!’ zegt ze. Ze kijkt naar MoiBoi. ‘Je mag eentje kiezen.’
‘IK?’ vraagt MoiBoi. ‘Echt? Krijg ik een fiets?’ Hij kijkt stomverbaasd.
Een hele nieuwe fiets? Voor hem! Dat had hij nooit verwacht. Hij beeft een beetje.
‘Welke kies je?’ vraagt mama lachend. De twee verkoopsters, die erbij zijn komen staan, lachen ook.
MoiBoi kijkt rond. Zijn ogen vallen op twee fietsen. Een rode en een zwarte met zilveren strepen.
[pagina 14]
[p. 14]
Hij kiest voor de zwarte. Het lijkt op de bromfiets van pa, denkt MoiBoi.
Juichend gaat hij op de fiets zitten, om het uit te proberen. Mama houdt de fiets in balans en loopt naast hem mee. De mijnheer van de winkel belooft steunwielen te zetten en de fiets thuis te laten bezorgen.
‘Laten wij het direct meenemen, noh ma?’ vraagt MoiBoi.
Mama schudt beslist haar hoofd. Ze kunnen echt niet met een fiets sjouwen. MoiBoi trekt een beteuterd gezicht.
[pagina 15]
[p. 15]
Mama hoeft niet meer te betalen, dat heeft ze al maanden van tevoren in deeltjes gedaan.
‘Je hebt een flinke, slimme moeder!’ zegt de baas van de winkel.
‘En ze is ook mooi, toch?’ zegt MoiBoi trots.
Mama kijkt verlegen. Ze pakt MoiBoi bij de hand en groet snel. Vrolijk stapt MoiBoi met haar de winkel uit en zingt luid:
Auteursrechtelijk beschermd
