Volledige werken. Deel 13

Geloof ze niet.

Meisje, met den bloemenkrans
Van de jonkheid om de slapen,
In wier zachten oogenglans
Zuivre wellust is te rapen,
O, bewaar uw harte rein!
Vrees den lonk der wulpsche liefde,
Hecht u aan geen ijdlen schijn,
Die zoo velen 't hart reeds griefde
En deed smelten in verdriet:

O de vrijers,

Zijn verleiers!

Meisje lief, geloof ze niet!

O, geloof niet, meisje, nee,
Aan de honigzoete woorden,
Aan de vuurge minnebeên,
Die reeds menig hart bekoorden.
Neen, geloof niet aan den eed,
Dien een jongling aan uw voeten
In zijn geestvervoering deed;
Later, meisje, zoudt gij 't boeten,
Later deed hij u verdriet:

Want de vrijers

Zijn verleiers,

Meisje lief, geloof ze niet!

Meisje lief, o vrees den blik,
Aan een dartel oog ontsproten;
't Is voor 't harte slechts een strik;
Haastig wordt ge er ingesloten
En gij zijt in 's jonglings macht;
Gij zijt in het net gevangen
En hij spot met bede en klacht,
Hij voldoet slechts zijn verlangen,
En dan zucht gij in 't verdriet:

O, de vrijers

Zijn verleiers,

Meisje lief! geloof ze niet!