Lierzang aen de hoog-ed. gestrenge heeren F.J.J. Eisinga, S.H. Roorda van Eisinga, H. Buma, F.B. Aebinga van Humalda, Regn. Liv. Andringa de Kempenaer, Johannes Wielinga, C.L. van Beyma (1780)
Lierzang aen de hoog-ed. gestrenge heeren
F.J.J. Eisinga.
S.H. Roorda van Eisinga.
H. Buma.
F.B. Aebinga van Humalda.
Regn. Liv. Andringa de Kempenaer.
Joannes Wielinga.
C.L. van Beyma.
Wat glinsteren de lauerblaaren,
Regtschaepen friesen, op uw haeren!
Ik zie ze, en word in 't hart verrukt.
Wat Godheid heeft, voor 't oog der Volken,
U, uit het ruim der hooge wolken
Die kroonen, op het hoofd, met zo veel roems, gedrukt?
[pagina 5]
[p. 5]
Gij stondt de vuige Heerschzugt tegen.
Zij overwint... doch, haere zegen
Bevestigt uwe zegeprael.
Zij voelt de wroeging in 't gewissen.
Zij ziddert voor getuigenissen.
Zij vlugt, verbleekt door schrik, op uwe mannen tael.
't Is haerer, om als woeste dieren,
In donkren nagt, herom te zwieren,
En prooi te zoeken voor haer nest.
't Is haerer, om in haet ontsteeken,
Zich woest, op eerlijk bloed, te wreeken;
Dat meest, heur' hollen buik, met hoop en kragten, mest.
Triumf! dit lot zal 't uwe wezen.
Een zwakken mag hier angstig vreezen,
Een sterken beurt het hoofd om hoog:
Zijn hart, dat goedkeurt, geeft hem kragten.
Doet hem die monsters stout veragten.
En sticht Hem, bij hunn' haet, een eeuwige eereboog.
[pagina 6]
[p. 6]
De dankbaerheid, elks liefde en zegen,
Komt Hem, op iedren voetstap, tegen:
Zijn lof weergalmt van strand tot strand.
De tael van zoo veel dankbre monden
Is troost en balzem voor zijn wonden,
Bij d'allerjongsten snik van 't stervend... vaderland.
Dat vrij die onverzoenbre Beulen
's Lands vrijheid op de slagtbank zeulen,
Hunn' wraeklust koelen aen die Maegd.
Regtvaerdig God! hoe zullen ze ijzen;
Hoe zal hun 't haer ten berge rijzen,
Wanneer uw streng gericht hun eens ten oordeel daegt!
Wanneer uw vuist het Graf doet leven,
En iedre schim getuignis geven
Van haer bezwaeren, hoofd voor hoofd.
Wanneer de stem van Wees en Weeuwen,
Om welverdienden wraek zal schreeuwen,
Voor 't welzijn en den bloei aen heur gezin ontroofd!
[pagina 7]
[p. 7]
Wanneer de klaegsten van die schaeren
Zich, in dien stond, zal zamen paeren,
En roepen: ‘Oordeel, groote God!
Hier zijn ze, die één ten gevallen,
De beulen waren van ons allen;
Wier voet hunn' eed-ons heil-vertrapt heeft en bespot’!
En gij regtaerte Vrijheidszoonen!
Houdt aen, dit oordeel zal U loonen;
Dit oordeel werkt uw' gloriestand.
De vader spreekt. 't Heelal krijgt oren.
‘Zit braeven! bij mijn uitverkoren;
Mijn Englen, voert hun weg in 't eeuwig vaderland’!