Verzameld werk. Deel 3

[p. 1268]

De vleermuis.

De vleermuis wankelt zwak heur fladderkring,
een zwarte vlinder schijnt heur vluchtig zweven.
In schemer zweeft geruischloos 't rustloos beven
en wieken van den zwaaiezwakken zwing.

Ze wiekt al wankelwiekend kring na kring;
alsof door onrust, angst ze wordt gedreven,
en 't lijkt me dat heur levensloop geschreven
wordt door haar zelve in de avondschemering.

Zóó ook wiekt mijne ziel door 's levens duister
onrustig rond, terwijl z'heur daden schrijft
niet in de lucht, doch in heur zelf, die blijft.

Aan diepen hemel danst in lichten luister
een ster, waarop heur weten angstig peinst,
wanneer ze vreugde en vroolijk leven veinst.