Verzameld werk. Deel 2

[p. 954]

Eeuwige trompet

Een trompet zegt het ergens in het blauw van de lucht.
Door de beminnelijke middag jaagt een zucht.
Maar wat er in mij van mijn jeugd overbleef,
wil oud-opstandig zijn en schreeuwt: ik leef!
Al die groenen hebben voor mij geen waarde,
ik eis een eeuwige trompet reeds op aarde.
Zó ben ik tot in mijn hals vol geraas,
en ik kan niet meer wachten tot Sinterklaas!