Verzameld werk. Deel 2

[p. 916]

Ruisen

Als ik de boom,
die ik nu droom,
aan de rand van het klavier zet,
kan ik er dadelijk water bij spelen.
De blaren zouden zich gauw vervelen
en daar heb ik steeds op gelet.
De lucht wil er wat blauw voor afstaan
en als de toetsen op en neer gaan
rijst vanzelf een ander blauw meer groen
uit de rimpelingen van het water.
Verwonderd kijken de blauwen elkander aan:
Wat komen wij eigenlijk samen doen?
Ruisen, ruisen. Waarom?
Dat vertellen we elkaar eens later!