Verzameld werk. Deel 2

Arm lied

Ik ben maar een arm lied
en stoot mij aan alle bladeren van de lucht
om de blauwe stammen van het verschiet,
waar ik vergeefs in vlucht.
Ik kan mij nergens zo verbergen,
of de zon kijkt mij ergens aan.
Met haar vuur wil zij me altijd tergen,
zelfs als zij zich spiegelt in de maan.
Wat heb ik gedaan?
Verweet ik haar iets en wilde ik zingen
zonder haar directe gloed?
Werd ik haar daarom een vreemdeling en
blijf ik arm lied, zolang dat moet?