Verzameld werk. Deel 2

[p. 824]

Aan de piano

Gevallen ben ik in de octaven
en kan er niet meer uit.
Laat mij maar hier begraven
in de stilte van het geluid
tussen die witte en zwarte staven
mij zo bevriend,
ik rust er welverdiend.
Maar doe het deksel niet meer open!
Voor één ding ben ik bevreesd:
een frigidaire mocht 't klavier belopen
en dan is mijn rust er geweest.