Verzameld werk. Deel 2

[p. 822]

Ballen-etalage

't Is middernacht. Ik zie een spiegel-vlakte,
waarboven de volle maan
en voor haar glans een acacia-tak de
maat van de dansen slaan.
Hier is een bal van ballen,
dansend in paren rood en groen
met zulk een welgevallen,
als mensdieren ook dus doen.
Dit bal blijf ik niet meer verdragen
in de dwanggezicht-stilte, die ik nu doe,
maar waar is de stem om mij te vragen:
worden die ballen dit bal nooit moe?