Verzameld werk. Deel 2

Man van spiegel

Naast mij gaat een man van spiegel in het licht.
Ziet hij mijn gezicht, dan zie ik zijn gezicht.
Reik ik de hand hem, hij reikt mij de hand.
Wieg ik mijn verstand, ook hij wiegt zijn verstand.
Open ik de mond, hij toont zijn tanden dan.
Knip ik met een oog, knipt ook die spiegel-man.
Word ik woest en nijdig, vraag ik: wat dat moet?
Kan ik hem verwijten, dat hij niets anders doet?
Wat een gesteltenis! Ga ik eenmaal heen,
is die man verdwenen en het licht alleen.