Verzameld werk. Deel 2

Argwaan

Daar heb ik weer iets gezegd
en nu kan ik het niet meer vangen.
Ik had het voor iemand weggelegd
met nog menig verlangen.

Het wuift als een vlinder over een wei
en duikt in de witste bloemen.
Als maar niemand merkt, dat het is van mij
en ik mijn naam niet hoor noemen!

Er zijn er die luisteren onverwacht
naar mijn adem, als die het niet meer kan zwijgen.
Zij staan in de hoeken van de dag en van de nacht
om mij in hun grepen te krijgen.