Verzameld werk. Deel 2

[p. 737]

Het stalen verschiet

Hoe blauwer blinken van het licht
in de metalen banden en platen,
hoe spannender het droomgezicht
van de jong-ingenieur, met schroefjes en gaten
bouwend klein de grote wereld, gelijk hij die ziet.
Hij beluistert de gedruizen van de aanleg der straten
en het gedaver op de kaden,
de lieren met hun knarsend handels-lied
bij het lossen en het laden.
Zo rolt zijn spelen naar de werkelijkheid
van haar lijnen naar zijn rijpen tijd
en niet meer dan een stalen verschiet.