Verzameld werk. Deel 2

Te gelukkig-tijdelijk

Door de ruiten
vloeien accoorden van buiten,
vleien zich langs mijn naaste oor
en geven ze aan het andere door.
Ik glimlach nu om wat ik hoor,
wat niet steeds geschiedt.
Dat komt, omdat ik zo niet stoor,
want wat ik hoor is geen verdriet.
Het doet te gelukkig-tijdelijk
en de eeuwigheid is dít niet rijk.