Verzameld werk. Deel 2

[p. 694]

Necrophilie

Tussen de muren van het kerkhof zweeft
de reuk van het ontslapene van hoek tot hoek.
Elke grafsteen speelt voor stenen boek,
waaraan nog iets van een herinnering kleeft,
doch dit is schijn.
Snuif op de werkelijkheid van de heersende lucht
en wik en wik, of liever wik niet meer,
maar zoek de poort en neem de vlucht
en word er buiten weer mijnheer.
Mijnheer van een poppen- of een karakterkop,
alleen snuif die kerkhofwasem niet meer op!
Laat het zo zijn!