Verzameld werk. Deel 2

[p. 676]

Wit en zwart

Een witte toets vraagt aan een zwarte,
waarom ik aan de piano zit?
De zwarte zingt: hij blijft toch een aparte,
die alles averechts verklaart,
omdat hem dit zo wordt geopenbaard.
En daarom is mijn zwart een donker wit
en jouw wit een van flitsend zwart,
slaat hij mij zacht, slaat hij jou hard!
Maar wat gebeuren er nog rare dingen,
dat wij zijn onzin zo eendrachtig zingen?