Verzameld werk. Deel 2

[p. 671]

Spelend met een beschuit

Ik zit weer met een beschuit te spelen
en luister hoe de kruimeltjes zingen.
Dit spel wil mij maar niet vervelen,
rond draait de beschuit met ruizel in haar kringen.
Het is weer de altijd nieuwe muziek van het brood.
De beschuit was nooit kind en werd nooit groot,
maar in haar wieling is voor mij zulk groots ontzag,
dat ik er stil van lach.