Verzameld werk. Deel 2

Kladgedicht

Mijn kladgedicht heb ik verscheurd
in vieren op weg naar de prullemand.
De dienende heeft het al opgebeurd
en met haar schennende hand
gelegd bij de as in het vuilnisblik,
gereed op de stoep van de straat.
De wind slaat tegen het raam. Ik schrik.
Naar buiten! Het is al te laat!
De snippers dansen op de wind
en landen. De school is uit. Een kind
grijpt een van de vodjes en leest de tekst.
Drie andere rapen de overige op
en kakelen uit hun meisjeskop:
Wat raar? en: Ik heb het gekst!