Verzameld werk. Deel 2

[p. 536]

Pour les grands plaisirs

Blauwe handschoen-nocturne

Als ik die blauwe handschoen draag,
ga ik ergens naar de Nacht.
Ik stop er haar mond mee, met zijn vraag:
heb je toch aan mij gedacht?
Wij behoeven ons niet meer te vervelen!
Wij zijn nu zo vrij en zo groot
en kunnen met alle sterren spelen
in solfer-geel, bliksemgroen en -rood.
Of meen je soms, ik ben gekomen
om lui te zijn en maar te dromen?