Verzameld werk. Deel 2

Zwaaiend en bezongen

Ik moet mij weer bezingen.
Zwaaiend loop ik over een platte weg
door de velden, waar gisteren gingen
paartjes tot voorbij die heg.
De maan en ik, wij weten het samen,
maar de zon zegt: het is niet waar!
De maan en ik, wij kennen hun namen
en de kleuren van hun haar.
Hun biechten bleven in de haag gevangen
na het biljarten met hun wangen,
maar ik ben ouder en ga alleen,
nacht en lucht verdringend,
mij zwaaiende bezingend
overal en nergens heen!