Verzameld werk. Deel 1

[p. 486]

Van de ingestapte dichter

Ik ben in dat meisje beginnen te lopen.
De winkels schuiven voorbij.
Hoe kan ik mij uit dit meisje kopen?
Winkelen is niets voor mij.
Hoe kwam ik bij haar binnen
en werd ik een stap in haar stap?
Ik durf er niet over te zinnen:
mijn staat van nu is geen grap.
De ruiten van haar ogen,
als ik die eens sloeg stuk?
Zij heeft mij nog niet bedrogen
en leeft om mij een geluk,
mij lijkend zo moeilijk te vinden
in twee andere benen en leest.
Nog nooit ben ik in een hinde
zo hertelijk-genoeglijk geweest.