Verzameld werk. Deel 1

[p. 482]

Stervensgat

Alleen te slapen in de lucht, neen,
en dan maar iets blauwer te zijn!
Wel geruisloos te gondelen heen
en weer, waar de aankomsten en de
vertrekken der dromen zich wenden
in een wijde elliptische lijn.
Is dat niet wat weinig voor een ziel?
Ontzie ik mijn eettijd, wat doet mijn lijf
dan hier beneden als zijn profiel
verzorgen tot een tijdverdrijf?
Eenmaal toch moet het komen dat! dat!! dat!!!
afzichtelijke stervensgat!!!!