Verzameld werk. Deel 1

[p. 478]

Robinia

Nog denk ik aan die verse dagen,
toen ik met Robinia bouwde een eigen huis
van stenen uit een bouwplaats bijgedragen,
gelegd tot kamers overkruis
en keuken voor haar klein fornuis.
Zij kookte, ik hield de kamers schoon
met bezempje van acaciablaren.
Wij neurieden met of tegen de toon
en roken aan elkanders haren.
Haar vingers schiepen van wit zand
in vormpjes koekjes met een rand
rood brikken-gruis.
Wij gingen wandelen van huis,
luisteren naar de wind
rond de klaprozen tussen de korenaren
en roken weer eens aan elkanders haren.
Wij hadden nog geen kind.