Verzameld werk. Deel 1

[p. 462]

In de keuken voor een fles azijn

Mijn leven duurt wat lang. Ik zit
in de keuken voor een fles azijn.
Er is geel op het etikel naast wit
en in de fles een maanblauwe schijn.
Zo tikken de seconden heen
en ik blijf met de fles alleen.

Is er nog een tors met mouwen in mijn jas?
Zijn er nog benen in mijn broek?
En luistert dit alles naar de stilte mee,
alleen of twee aan twee?
Rok 1 zegt: ‘Ik kook dat altijd op gas’...
tegen Rok 2 om de hoek.
En ik zeg dat storende rokkenpaar:
‘Klopt een dooier met soep van een roos door elkaar
en smeert dat op uw ijdel haar,
maar laat mij met mijn fles alleen!’