Verzameld werk. Deel 1

[p. 455]

Eeuwige cirkel?

Ik heb nog wel eens dagen,
dat mijn benen lichter zijn dan de lucht,
maar dan heb ik mijn broek ook vol sterren
en begint de grote vlucht.
Als de dingen willen vervagen,
waar de bloemen in zijn vervleesd
en mij de opgang niet langer versperren
naar het lichaamloze feest,
word ik dan niet op een maat bewogen
naar een sfeer, die ik als tweeling herken
van het landschap, waar ik uit kom gevlogen,
wijl ik er nu eenmaal geboren ben?
Ik voel naar een herbeginnen
de tentakels van mijn zinnen al samenstaan.
Is het daar ook maar weer begeren, beminnen
en in anderen opengaan?