Verzameld werk. Deel 1

[p. 436]

C
La voix sous le soleil

Gaarna had ik die stem in de kleuren gelegd
om er mee te suizen over de aren,
met een bocht door de blaren
van de Groene Vrienden van het Licht
en onderweg begrijpende insecten te horen:
‘Daar doet zij zich open, zij heeft het gezegd
en nu vouwt zij zich langzaam dicht.’
Al gaat ook die stem eenmaal voorbij,
ik houd van haar, vooral onder
de Zon! Ik kan er haast niet meer zonder,
en alle klaprozen zijn dit eens met mij.