Verzameld werk. Deel 1

[p. 428]

Stamelenden

Een menselijke suikergast,
zo glas en grijs,
sluipend en wijs,
staat voor een bezwamde bast
mij aan te staren.
Ik licht hem dadelijk in
en begin
met de kleur van mijn haren.
Wachtend wat van zijn kant komen zal,
hoor ik al
zijn stamelen voor het stamelend heelal.