Verzameld werk. Deel 1

[p. 424]

Dat is de nacht

Als ik die donkerblauwe hoed zet op,
ben ik de Nacht en niet alleen zijn kop,
maar al zijn daden, of die gaan
door zijn benen of met zijn armen slaan.
Eenlingen en paren kijken schuw mij aan
en fluisteren: dat is de Nacht...
dat is de Nacht... dat is de Nacht...
Door mannen wordt dit eer geloofd.
Zij ruiken zo fel niet met hun hoofd.
Maar de vrouwen leggen hun ellebogen
in luie posen op de lucht. Hun ogen
knipperen naar mijn donkerblauwe hoed:
als dat de Nacht is, zijn wij niet meer goed!