Verzameld werk. Deel 1

[p. 419]

Strafwerk

Ik zal het maar naast de bomen schrijven,
dan lopen de kevertjes er niet over heen.
Ik moet voor straf weer overblijven,
men trof mij aan in de lente en dat alleen.
Zo moet ik dwalen langs de zoom van de bossen,
tot er nog iemand komt, die mee wil gaan.
Mijn verzen groeien intussen tot trossen
en vinden geen middel meer van bestaan.
Ik loop maar op en neer en weer en heen en
de vrouwen vluchten zich langere benen.