Verzameld werk. Deel 1

[p. 392]

Gewezen man

Ik ga maar weer met gordijnen spelen
en ze plooien naar het licht.
In de kunst mij groots te vervelen
hervond ik steeds mijn gezicht.
De overige tijd is niet verloren,
al heb ik dit vaker gemeend.
Kinderen worden met nieuwe armen geboren,
al zijn die nog ongetraind.
Ik ga maar weer met armen spelen,
dat is nog, wat ik kan,
tenzij ik mij wil met gordijnen vervelen,
als gewezen man.