Verzameld werk. Deel 1

[p. 364]

Stationsemplacement
Duiven

De korven openen hun mond vol duiven.
In het zomerblauw heft zich een boom
klapperende vleugels. Breder wuiven
de takken uit in zilver, rose en room.
De schaduwen van de enkelingen
roeien de rode gebouwen grijs.
Waar de blauwe rails tot bochten kringen,
aarzelen de groepen vlak voor de reis,
eer zij zich wikkelen, gestaag
zwenkend, in het sluierend luchtgordijn,
tot me om hun vleugels plots siddert de vraag:
Kan dit geen nieuwe rampvlucht zijn?