Verzameld werk. Deel 1

Regen of wind - passante

Wie is zij, die daar komt alsof zij zweeft?
Haar ogen, onder kanten wimperhoed,
staren mijn richting aan, alsof daar leeft
wat zij ziet groot en ik niet meer vermoed.
Of gloeit in mijn gelaat nog relikwie
van wat zij eens bedroog en niet vergeet?
Achter haar nachtmond gaat zij mij voorbij en

zie

nu is 't, of ik ineens weer alles weet.
Ik mompel: koffie in urine,
die ogenkleur heb ik wel meer gezien.