Verzameld werk. Deel 1

[p. 305]

Petite suite pour marguérite
1954

[p. 307]

Liever marguérite

Zovele bloempjes naar Maria heten.
Ik kan niet wandelen of staan,
overal kijken niet te tellen ongeweten
Maria-variëteiten me aan.

Ik ben een tuinbloem. Wilt dit niet vergeten!
Breed is mijn witte krans, mijn hart goud-geel.
'k Wil als de grootste margerieten heten,
dit is mijn recht, dus zij 't mijn deel.

Graag zal ik met de madeliefjes spelen,
't zijn kindertjes van mij. Maar vergeet niet,
wilt gij mijn vriendschap blijven delen,
mijn naam is voortaan: Marguérite!