Verzameld werk. Deel 1

[p. 276]

Ver van de mensen

De maan is aan mijn deur geweest:
Kom, wij gaan eens uit!
Niet dat we gaan naar enig feest
of naar een concert met fluit.
Neen, wij gaan zo maar in de lucht,
tussen de stad en het land,
tussen de bladeren en de vrucht
tussen de Maas en de oeverrand,
maar ver van die blazen met haren op,
die vormen de afzichtelijke mensenkop.