Verzameld werk. Deel 1

[p. 275]

Tijdmaten

Weer heb ik tijd gebruikt en weet niet waar.
Nu tel ik op mijn vingers de seconden,
alsof ik de verstreken tijd weer spaar
en tijd-verloren wordt tijd-teruggevonden.

En als ik nu niet meer geloof aan tijd,
wijl ik mij aan geen maten acht gebonden?
'k Hoef niets te tellen! Was ooit de eeuwigheid
de multi-milliardair van de seconden?

Ik ben zo woest op eeuwigheid en tijd
en mis het wapen om die twee te vellen,
maar 't ongevraagde leven word 'k wel kwijt
en 'k hoef tot dan nog maar 't geduld te tellen.