Verzameld werk. Deel 1

Bedromerij

In mijn lichaam droomt het niet meer.
Een zonderlinge herfst rust in mij uit.
Een grote nietsigheid breidt zich teer
door mijn loomheid, die zelfs geen geluid
meer begeert.
Ik kijk naar de plaat
met wijzers, waar de tijd over gaat
en zie in de cijfers de ogen van mijn gelaat
als bloemen zonder randen en zonder naad.
Ik, zeg ik en wil nog iets zijn in een ik,
maar als ik hoor een vlieg, die nog van de zomer is,
vergis ik me in de komst van het beslissende ogenblik,
dat het Ontzaglijke mijn bedromer is.