Verzameld werk. Deel 1

[p. 162]

Zonsopgang

Er drijft een hoed van licht naar boven.
Ik reik en wil hem om mijn kop
en kan mijn onmacht nauw geloven:
de zon komt op.
Haar prachtig stro valt in ovalen
en hoopt zich langzaam op mijn haar.
Ik voel mij zo vreemd ademhalen,
terwijl ik in de volte staar
van licht, dat staat rond me uit te breiden
de hoed, die alles om mij vat,
wat ik vanaf mijn kindse tijden
heb lief gehad.