Verzameld werk. Deel 1

[p. 152]

Ronde

Ik ben de man van de morgenstond,
al bel ik niet aan de deuren.
Ik vind behagen in wat ik vond,
maar niet om er mee te leuren.
De vrouwen hebben een ander gelaat,
zij leven in een ander gewaad
en schrijden in andere kleuren.

Ik ben nauw de man van het middaguur.
Er drijven op deze landen
te vele wolken en de val van het vuur
komt mij zo weinig branden.
Ik ontmoet er te weinig het rood dat de bloem
zo verandert, dat ik ze zuster noem.

Ik ben de man van de avondstond
en die man gaat gaarne slapen.