Verzameld werk. Deel 1

[p. 108]

Visioen

Op alles staat niets en in deze gemene vlakte
ben ik plots neergezet.
Ik heb geen kleren meer, alleen een zwakte
ligt onder me en dan nog niet eens als bed.
Daar komt iets aangedreven door de wind.
Het lijkt wel een ding van dansende kruisjes.
Ik ruik opeens de reuk van het miskende kind
en langs mij snort een lege zak beschuit met muisjes.