Verzameld werk. Deel 1

[p. 106]

Trillingen

Nog ben ik in de natuurlijke grootte geboren
en nog sta ik voor de piano als een kind,
dat meer van het wezen van de muziek kan horen,
dan wie haar verder ondervindt.
Met vormen en kleuren te duiden,
wat er trilt door 't rood-binnenste van mij
en verrilt langs mijn haar uit mijn huid,
dat is voorbij.
Nu komen er nog de woorden,
maar ook deze boetseren de mens
en ik luister al lang naar accoorden,
die liggen liefst buiten zijn grens.