Verzameld werk. Deel 1

[p. 104]

Schuldvraag

Nu ben ik een dier, dat naar zijn schaduw oogt
en dan naar 't licht en in zich neemt het waar
te zijn op aarde, onrustig en met haar
aan hoofd en armen, benen en gezoogd.
Maar op dat hoofd staat wel een vilten hoed
en die gaat mee, wanneer het hoofd zich roert
om naar de zon te kunnen kijken als vervoerd
en het die zon toch controleren moet.
Daar is de schuld, dat ik hier zo moet staan,
ik, die de zon zo gaarne rond zie gaan.