Verzameld werk. Deel 1

Schemering

Het wordt reeds laat. Het licht trekt uit de rozen
en traag oog ik het na.
De bomen staan als hoge hulpelozen
en ik voel wel, dat ik zo met hen sta.
't Is of ik aan het uur nog raad zal vragen.
Maar wat weet dat er van?
Het leeft stom door de nachten en de dagen,
en is noch vrouw, noch man.