Verzameld werk. Deel 1

[p. 48]

Morgenklok

Het licht golft uit het oosten
en baadt de gezichten van de kruiden.
Tegen de purperende dageraad
voel ik de plant van mijn wit gelaat.
Een klok begint te luiden
alsof ze op mijn wangen slaat.
Mijn wangen hebben die klok niets gedaan.
Ik wil niet, dat ze er op blijft slaan.